AKP İlçe Başkanı böyle fetva vermiş. Ertesi akşam mezar tahrip ediliyor. Şarap döküyorlar diye niye mezarı tahrip ediyorsun? Koru o zaman. Ama yok, asıl hedef mezarda şarap içirtmemek değil, mezarı yıkmak. Hangi dini örf ve âdetlerimizde var Ramazan’ın ortasında ölüye mezara saygısızca Allah’tan korkmadan saldırmak? Ama saldıranın suçu yok. Onu bulunduğu bilinç düzeyinde Cahiliye Dönemi’nde tutup, oyunu sağanlarda suç. Onu fetvalarıyla cesaretlendiren, saldırgan hale getirenlerde suç. Onlar “hık” dese sen kusarsın, onlar sana nasıl mesaj vereceklerini çok iyi bilir. Sen sorgulamadan uygularsın. Evet, çok sayın yöneticiler, İnsanlık Anıtı’nı yıktınız. Barış isteyen iki çocuğu idam ettin. Küfürlerle kutsalları, din kullanarak insanları heykel düşmanı yaptınız. İnsanlık Anıtı’nın celladı kafayı keserken “Allah-u Ekber!” diye bağırdı. Mesaj damardan alınmış oldu. Sonra bir takım belediye başkanları yağcılık yarışına başladılar. Heykelleri ancak bizde yıkar, bizde kaldırırız. Trabzon’da Balıkçı heykeli kaldırıldı, sonra dünyaca ünlü iki entelektüel sanatçımızın, Bedri Rahmi ve Sabahattin Eyüboğlu kardeşlerin heykelleri sudan bahanelerle kaldırıldı, Elazığ’da yol geçirme bahanesiyle Çayda Çıra heykeli kaldırıldı.

Kafadaki putlar besleniyor. Karanlık düşünceler yaygınlaşıyor. Ne yapmalıyız? Bizi insandan, sanattan, güzelliklerden, özgür düşünceden, paylaşımdan, empatiden yoksun; umutsuz ve inançsız kılmak istiyorlar. Biz güzel üretmeye, kucaklamaya, sevi bulaştırmaya devam etmeliyiz. Daha güzel heykeller, resimler yapmalıyız. Şiirler yazmalıyız, daha güzel, daha etkili şarkılar söylemeliyiz. İçimizdeki ışıklı çocuğun ışığını karartmamalıyız. Yalan kısa, politika kısa, ömür kısa; sanat uzun diye düşünmeliyiz. Şimdi Can Yücel mezarında bile dik duruyor, bize o güzelim basbariton sesiyle şiirler söylüyor. Haklılığın, doğruluğun, umudun sevginin, özgür düşüncenin sesi o.